گاهی نباش

گاهی نباش ...

خودت را بردار و کمی دورتر از قافله بایست ،

وجودت را از همه ی آدم هایِ اطرافت دریغ کن ...

ببین چه کسی نبودنت را حس می کند ؟!

چه کسی حواسش به حال و احوالاتِ توست ؟!

سکوت کن و منتظر بمان و ببین کدام آدمِ با معرفتی برایِ پیدا کردنِ تو ، پس کوچه هایِ تنهایی ات را زیر و رو می کند ؟!

کدامشان نگرانت می شود ؟!

و اصلا چه کسی ، برای نگه داشتنِ تو ، به خودش زحمت می دهد ؟!

اگر نبودی و دیدی آب از آبِ روزمرِگی هایشان تکان نخورد ، تعجب نکن !

رسمِ آدم ها همین است ؛

اگر بودی که هیچ ...

اگر نبودی ، دیگران هستند !!!

این تویی که باید عاقل باشی و خودت را برایِ چنین جماعتِ بی تفاوت و بی عاطفه ای ، خرج نکنی ... !