بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت سوم :
د)- اهل سنت ضمن نقل و تأیید مباحث مربوط به امامت ولایت، عصمت، شفاعت، حکومت و توسط علمای به نام و در واقع مراجع‌شان، موضوعی تحت عنوان امامت را نمی‌توانند بپذیرند، چرا که به صورت خودکار مباحث دیگر را زیر سؤال می‌برد، اما اغلب آنها به غیر از ناصبی‌ها و وهابی‌ها که نه شیعه هستند و نه سنی، برای اهل بیت (ع) احترام ویژه‌ای قایل هستند. تا آن جا که ابوحنیفه می‌ گوید: اگر دو سال نزد امام صادق علیه‌السلام درس نخوانده بودم هلاک می‌شدم و امام شافع در آن قصیده‌ معروفش می‌ گوید:اگر حب علی و آل علی رافضی بودن است، من خود اول رافضی هستم.
تشدید اختلافات تا حد مشرک، نجس، مهدور الدم و واجب القتل خواندن شیعیان، در هیچ یک از کتب اهل سنت و فقه آنها جایگاهی ندارد، بلکه فریبی است که از گذشته تا کنون توسط حکام جوری که نه شیعه هستند و نه سنی صورت پذیرفته است. چنان چه در ماجرای کربلا یک آخوند درباری فتوا بر خروج امام (ع) از اسلام مهدور الدم بودن ایشان به خاطر بیعت نکردن با خلیفه یزید را صادر نمود، و امروزه نیز علمای وهابی - مثل بن باز، بر علیه شیعیان که گناهی جز بیعت نکردن با شیطان بزرگ و نوچه‌هایش ندارند، در ایام حج و در خانه‌ خدا عین همان حکم را صادر می‌کنند.
و گرنه اهل سنت، اگر واقعاً اهل سنت باشد، باید با خلیفه‌ چهارم، امیرالمؤمنین علیه‌السلام بیعت کند و بر این اساس خود را در مقابل تشیع نبیند.(پایان)