باز مثل هرشب کسلم

باز مثل هرشب کسلم

قصه نشسته رو دلم 

میگن بازم شهید میاد
یه عالمه خیلی زیاد 

دسته گلای بی زبون
گمشده های بی نشون 

یه زره خاکسترشون
دو حلقه انگشترشون

یه تیکه استخون سر
یه شاخه گل یه بال پر

یه دکمه پیرهنشون
یه زره خاک تنشون

تابوتای یه اندازه
تو هرکدم یه سربازه 

ابره که بر تن می زنه
باده که شیون میزنه 

تابوتا خیس آب میشن
دسته گلا خراب میشن 

می پیچه تو شهرو دهات
عطر سلام و صلوات 

ای مادرای مهربون ،  بچهاتون بچهاتون دسته گلائی ،  که دادید به کربلا  فرستادین حالا با تابوت امدن با بوی باروت اُمدن 

سرندارن پاندارند چشم تما شا ندارند 

مادرا از خدا می خواند

با گریه ُ دعا می خواندتابوتاشونُ باز کنند
بچهاشونُ ناز کنند 

هرکجا اسفندِ و دود تاکور بشه چشم حسود 

اما بوی عجیب میاد

بو کنی بوی سیب میاد 

میگن کسی که پا بشه زائر کربلا بشه سربه بیابون بزارند توعاشقی جون بزارند اُنجا که آفتاب میشینه باغ گل سیب می بینند 

بچهای نجیب من باغ گلای سیب من رو عشقتون پا نزاریند ایران تنها نزاریند

ایران تنها نزاریند