مدت های دور
(مدت های دور)
کلیدی مرا به خانه راه می دهد
دری با روی گشاده
در آغوشم می کشد
نبودنی پشت پنجره ایستاده است
نبودنی که از دیر رسیدن ام کلافه است
از آن همه دوست
از آن همه دوست داشتن
تنها کلید را از دست نداده ام.
❄️...
کلیدی مرا به خانه راه می دهد
دری با روی گشاده
در آغوشم می کشد
نبودنی پشت پنجره ایستاده است
نبودنی که از دیر رسیدن ام کلافه است
از آن همه دوست
از آن همه دوست داشتن
تنها کلید را از دست نداده ام.
❄️...
- ۱۸۹
- ۱۱ دی ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط