این دنیا پر از آدمهای بدی است که هیچگاه چوب بدیشان را

این دنیا پر از آدم‌های بدی است، که هیچگاه چوبِ بدی‌شان را نخوردند. پر از آدم‌های شریف و سالمی است که زندگی دردبار و تلخی را از سر گذراندند و در اعماق تاریخ دفن شدند. چه بی‌گناهانی که تا پای دار رفتند ، از آن آویزان شدند و هیچکس در صحنه‌ی واقعه، برای کمک طرفش ندوید. زندگی عدالت ندارد. اینکه به طریقی، نوعی "دادگریِ خودکار" را به آن نسبت بدهیم، متاسفانه دروغ است. برای تحقق عدالت نسبی، ما _ خود ما _ باید دست به "عمل" بزنیم، و تنها همین !