هر زمان شعرِ مرا میخوانیزیر لب می گوییطبعِ شعرَت زیباستکی شدی شاعرِ شعرهای سپید ؟چه غمِ سنگینیکه نمیدانی توشعرهایَم همه از گوشه یِ چشمانِ توبر میخیزد وَرنه من را چه به احساس سپید...#بینام