بسم الله الرحمن الرحیم

‌بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت سوم :
اگر کسی مجروح شود، به واسطه فعل و انفعالات فیزیکی بدن، دردی فیزیکی و محدودی را احساس می‌کند، اگر او را بیهوش کنند وقلبش را بشکافند، هیچ دردی احساس نمی‌کند، اما دردی که روح او از این جراحت می‌بیند، به مراتب لطیف‌تر و بیشتر می‌باشد؛ چنان که لذت خوردن، خوابیدن، همبستر شدن و سایر رفتارها نیز لذت روحی و روانی می‌باشند.
در حیات اخروی نیز بدن از نعمات استفاده می‌کند و روح لذت می‌برد، چنان که بدن جهنمی با عذاب‌ها آزار می‌بیند، اما روح درد می‌کشد.
ارتباط رفت و برگشت بین روح و بدن : تمامی موجودات عالم هستی، سیر نزولی و صعودی دارند که ارتباط رفت و برگشتی بین آنها ایجاد می‌نمایند و در یک دیگر تأثیر می‌گذارند. حقیقت -إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ- عمومیت دارد.
به عنوان مثال مادی: آبها نزول یافتند و در خشکی جای گرفتند این آبها با حرارت خورشید بخار می‌شوند و به آسمان می‌روند - دوباره باران می‌بارد و به زمین نازل می‌شوند.
عبادات، با قصد و نیت، از روح نازل می‌شوند و با بدن به انجام می‌رسند؛ گناهان نیز با نیّات آغاز می‌شوند و با بدن به انجام می‌رسند؛ سپس آثار و نتایج اعمال، بالا می‌روند و در روح اثر می‌گذارند. مانند نماز، تلاوت قرآن کریم، صله ارحام، جهاد در راه خدا، انفاق و صدقه و سایر عبادات که همه با بدن به انجام می‌رسند، اما آثار روحی دارند؛ یا مانند: حرص دنیا، دروغ، غیبت، تهمت، ظلم و هر گونه فسادی که با بدن انجام می‌رسد؛ اما آثارش به روح بازمی گردد.
در حیات اخروی نیز همین‌طور است؛ روح در این دنیا با بدن زندگی نموده است، در آخرت نیز با بدن محشور می‌شود - با بدن خداوند سبحان را بندگی نموده است، لذا با بدن وارد بهشت می‌شود - با بدن معصیت نموده، لذا با بدن وارد جهنم می‌شود - روحش با بدن لذت برده، آنجا نیز با بدن لذت می‌ برد - روحش با بدن معذب شده، آنجا نیز با بدن معذب می‌شود.
البته در دنیا، لذاتی وجود دارد که بدن را به زحمت می‌اندازد، مانند لذت کسب علم، یا دیدار خویشان، یا خدمت به دیگران یا جهاد فی سبیل الله - همچنین لذت‌هایی برای بدن تعریف شده است که روح را سیاه و بیمار می‌کند، مانند انجام هر گناهی برای لذتی گذرا؛ اما در حیات اخروی چنین نیست؛ رفاه و لذت بدن، سبب نشاط و لذت روح می‌گردد و درد و الم بدن، روح را می‌آزارد - چنان که تعالی روح، بدن را در بهشت و رفاه قرار می‌دهد - و عذاب روح، مانند آتش حسرت، آتش فراغ، آتش هم نشینی با اهل جهنم، بدن را می‌سوزاند.(پایان)