ی روز صبح از خوآب بلند میشی و متوجه میش

یِ روز صُبح اَز خوآب بُلَند میشیـ و مُتِوَجه میشے..
حیچ حِصیـ بِ گُذَشته و عآدَݦ حآیِ گُذَشته نَدآری،دیگه میتونیـ بًرآ حَمَشون عآرِزویـِ خوشبَختیـ کُنی،یِه جور،رَهآیی و بی اِحصآصِ کآمِلـ..:]
اَز عون بِ بَعد بآ کَسیـ جَرو بَحث نِمیکُنیـ،اَز هَمه چیز صآده میگذَریـ..
بِهِش میگَنـ قَوی شُدَن،اَمآ مَن میگَم صرشدگیـ