دولت پیمانکاران

دولت پیمانکاران

🔸وقتی واقعه ۱۱ سپتامبر رخ داد به ناگاه دولتی که ماموریت اصلی‌اش از میان برداشتنِ خود بود، ایده چندان جالبی به نظر نمی‌رسید. مردمِ وحشت زده توقع داشتند دولتی قوی و منسجم محافظت و ایمنی آنها را بر عهده گیرد و بنابراین حملات ۱۱ سپتامبر می‌توانست خط بطلانی بر پروژه تهی کردن دولت بکشد که تازه داشت شروع می‌شد.
🔸طبیعتِ شکست امنیتیِ یازده سپتامبر آثار و نتایج بیش از بیست سال نابودی تدریجیِ بخش عمومی و خصوصی‌سازی کارهای دولتی را آشکار کرد. این اتفاق از چهره حکومتی پرده برداشت که اجازه داده بود در حد خطرناکی ضعیف و تهی‌اش کنند.
🔸 بی‌سیم پلیس نیویورک و ماموران آتش‌نشانی در حین عملیات نجات از کار افتاد، ماموران مراقبت ترافیک هوایی به موقع متوجه انحراف مسیر هواپیماهای ربوده شده نشدند و مهاجمان از ایست‌های بازرسی و امنیتی فرودگاه عبور کردند. این ایست‌ها را کارمندانی در استخدام یک پیمانکار اداره می‌کردند که درآمد بعضی از آنها از درآمد کارگران رستوران‌های غذاهای فوری هم کمتر بود.
🔸کل سامانه تردد هوایی خصوصی‌سازی و مقررات‌زدایی شده و با حذف بسیاری از کارمندان رسمی، کوچک شده بود. بیشتر کارهای ایمنی فرودگاه را پیمانکارانی انجام میدادند که کارکنانشان عضو هیچ اتحادیه‌ای نبودند، حقوق کم دریافت می‌کردند و آموزش چندانی نمی‌دیدند.
🔸 در اکتبر همان سال پاکت‌هایی با گرد سفید به آدرس نمایندگان مجلس و روزنامه‌نگاران فرستاده می‌شد که ترس و وحشت از امکان شیوع بیماری سیاه‌زخم را دامن زد. بار دیگر خصوصی‌سازی دهه نود. چرا یک آزمایشگاه خصوصی باید از حق انحصاری تولید واکسن سیاه‌زخم برخوردار باشد؟ دولت فدرال مسئولیت حفظ و حراست مردم در برابر فوریت‌های اساسیِ بهداشت عمومی را از گردن خود برداشته و با امضای پیمانی به دیگری تفویض کرده بود.

#دکترین_شوک ۱۳۱

@haad1442