فراموش کردن کسی که بهش وابستهایم یا به سوگ نشستن در نبود

فراموش کردن کسی که بهش وابسته‌ایم یا به سوگ نشستن در نبود عزیزانمون گاهی به این شباهت داره که نفس کشیدن رو از یاد ببریم. ممکنه در طول عمرمون چندین و چند بار طعم مرگ رو احساس کنیم اما دوباره به زندگی برمی‌گردیم.
زمین یه قبرستون بزرگه نه به خاطر کسانی که زیر خاک دفن شدن بلکه برای آدم‌های که تو تنهایی به زندگی کردن ادامه می‌دن. ما آدم‌ها به تعداد کسانی که دوستشون داریم جونمون به این دنیا وصله.
دیدگاه ها (۰)

سالهای زيادی بايد بگذرد. روزها و شبهای زيادی بايد بگذرد تا م...

یکی از غم‌انگیزترین جنبه‌های یک رابطه آن است که چقدر سریع به...

به قول فروغ فرخزادفعلا می‌سازمچه می‌شود کردمگر می‌شود دنیا ر...

ولی واقعا زندگی چه چیز کثافتیه. یا می‌میری و عزیزت رنج می‌کش...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط