اصطلاحات جالب جبهه های دفاع مقدس

اصطلاحات جالب جبهه های دفاع مقدس:

چشم چران=دیده بان

ترکش پلو=عدس پلو

برادر عبدا...= برای صدا زدن رزمنده ای که اسمش را نمیدانستند.

تجدیدی= مجروح شدن و به شهادت نرسیدن

ایستگاه بدنسازی=ایستگاه صلواتی

اوشین پلو= برنج سفید بدون مخلفات

ایران تایر=پوتینهای بسیجی

ایران گونی=شلوار و اورکت بسیجی ساخت وطن

حلوا خور=کسیکه هرگز شهید نمیشود و از همه عملیاتها سالم باز میگردد

پا لگدکن=نماز شب خوان

بی ترمز= بسیجی،عاشق خاکریز اول(حکایت از شجاعت و به کام خطر رفتن)

برادران مزدور=نیروهای عراقی و دشمن

آدمکش گردان=امدادگر! کنایه از ناشی بودن نیروهای امدادرسان خصوصا در شرایط عملیاتی

برمیگردم ! یا با رخت؛یا با تخت یا با یخ:
یا زنده میمانم، یا مجروح میشوم،یا شهید میشوم.

بوی چلو کباب=بوی شب عملیات

ترکش اواخواهری= ترکش فوق العاده ریز و ناچیز که بدن را گویی ناز میداد و اصابت آن اسباب خجالت بود!

ترکش حسین جانی= ترکش بزرگ که کمتر از توپ مستقیم نبود و به هرجای شخص که میخورد تیکه بزرگه گوشش بود!و شهادت بر اثر اصابت آن چون و چرا نداشت و چون شهادت در اذهان عامه بیش از همه در امام حسین ظهور دارد و ترکشی را که منجر به شهادت میشد از آن تلقی حسین جانی میشد؛
خلاصه یعنی ترکش شهید کن.

ترکش با معرفت= ترکشی که زوزه کشان می آمد و از بالای سر رد میشد و راه خودش را ادامه میداد و به کسی آسیب نمیرساند.

الاغ هوایی= کنایه از c_ 130 که معمولا برای حمل بار از آنها استفاده میشد.

پل صراط= پلهای چوبی،فلزی،و سیمانی در مناطق عملیاتی

اسلحه بی فشنگ= آفتابه دستشویی! اسلحه ای که گفته میشد رزمندگان در تاریکی شب بارها با آن از دشمن اسیر گرفتند.

آهنگران گردان= نیروی خوش صدا

آجر= پنیر مونده و خشک شده

آچار همه کاره= چفیه(پارچه ای که ازآن به جای باند زخم،سفره،حوله و... استفاده میشد)

دکمه تقوا=دکمه بالایی پیراهن

اهل دل= طعنه به فرد شکمو


شادی های حلالتون روز افزون...

التماس دعا...