آغاز من تو بودی و پایان من تویی

آغاز من ، تو بودی و پایان من تویی ...
آرامش پس از شب توفان من تویی !!؟


حتی عجیب نیست، که در اوج شک و شطح ,
زیباترین بهانه ایمان من تویی !!؟

احساسهایی از متفاوت میان ماست ...
آباد از توام من و ، ویران من تویی !!؟

آسان نبود گرد همه شهر گشتنم ،
آنک ، چه سخت یافتم :" انسان " من تویی !!؟

پیداست من به شعله تو زنده ام هنوز ...
در سینه من ، آتش پنهان من تویی !!؟

هر صبح ، با طلوع تو بیدار می شوم ...
رمز طلسم بسته چشمان من تویی !!؟

هر چند سرنوشت من و تو ، دوگانگی است ...
تنهای من ! نهایت عرفان من تویی !!؟