بسم الله الرحمن الرحم

بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
کار غلط، زشت، قبیح، مضر و همه معلول جهل، ضعف، حرص و سایر حالات نفسانی می‌ باشند که به خداوند سبحان راه ندارد. جهل نبود عقل و علم است، ضعف نبود قوت است، حرص، آز، طمع و به خاطر کمبود و ضرورت رسیدن به کمالی است و خلاصه همه گواه بر عدم، نیستی و نقص می‌باشند، در حالی که حق تعالی هستی و کمال محض است و هیچ گونه نیستی، عیب، نقص و کاستی به او راه ندارد،پس هیچ‌گاه و در هیچ حالت یا مصداقی، فعل غلط یا غیر حکیمانه از او صادر نمی‌گردد، او منزه سبحان از این گونه توصیف‌ هایی است که منحصر به مخلوقات می‌باشد: سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ - ترجمه: خدا منزه است از آنچه در وصف مى‏آورند. (سوره صافات آیه 159)
الف) - همان طور که در سؤال آمده است، در قرآن کریم آیات بسیاری تصریح به مکر الهی دارد، مانند: وَمَكَرُواْ وَمَكَرَ اللّهُ وَاللّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ - آنها مكر كردند و خدا هم در پاسخ آنها مكر درميان آورد و خدا بهترین مكر كنندگان است.(سوره آل عمران آیه 54)
وَمَكَرُوا مَكْرًا وَمَكَرْنَا مَكْرًا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ - و آنها مکر بزرگى كردند و ما نيز مکر بزرگى كرديم در حالى كه آنها توجه نداشتند.(سوره نمل آیه 50)
ب) - اما چه کسی گفته که مکر فعل قبیحی است. دقت شود که وقتی بیان و استدلال می‌گردد که از خداوند متعال فعل قبیح صادر نمی‌شود، یعنی آن چه از اعضا، حالات، کشش‌ ها و استعدادهایی که به انسان یا سایر مخلوقات داده نیز ذاتاً قبیح نیست،بلکه هدف و شیوه‌ تحقق واستفاده است که قبیح می‌شود. مگر شهوت جنسی، یا توان قتل قبیح است؟! مکر نیز بالذاته قبیح نمی‌ باشد.
مکر، یعنی حیله یا همان چاره. منتهی انسان چون ضعیف و ناتوان است، گاهی چاره کار را در نیرنگ می‌بیند و گمان می‌کند که می‌تواند به خداوند سبحان و صمد نیز نیرنگ بزند.
لذا مکرش همان نیرنگ می‌شود. اما خداوند برای پاسخ‌گویی به این نیرنگ‌ها - مکرها،نیازی به نیرنگ متقابل ندارد، بلکه مکرشان -تدبیرشان را با مکری تدبیری برتر پاسخ می‌دهد.(ادامه دارد...)