ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺵ … ﻭ ﻧﭙﺮﺱ ﭼﮕﻮﻧﻪ
ﻭ ﺩﺭ ﺷﺮﻡ ﺩﺭﻧﮓ ﻧﮑﻦ
ﻭ ﺗﻦ ﺑﻪ ﺗﺮﺱ ﻧﺪﻩ
ﺑﯽﺷِﮑﻮﻩ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺵ
ﻧﯿﺎﻡ ﮔﻼﯾﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺸﻮﺍﺯِ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﻣﯽﺭﻭﺩ؟
ﺩﺭﯾﺎ ﻭ ﺑﻨﺪﺭﻡ ﺑﺎﺵ
ﻭﻃﻨﻢ ﻭَ ﺗﺒﻌﯿﺪﮔﺎﻫﻢ
ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﺗﻮﻓﺎﻧﻢ ﺑﺎﺵ
ﻧﺮﻣﯽ ﻭ ﺗُﻨﺪﯼﺍﻡ …
ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺵ … ﺑﻪ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻫﺰﺍﺭ ﺷﯿﻮﻩ
ﻭ ﭼﻮﻥ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﻣﮑﺮﺭ ﻧﺸﻮ
ﺑﯿﺰﺍﺭﻡ ﺍﺯ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ
ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ … ﻭ ﺑﮕﻮ
ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﯽﺻﺪﺍ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ
ﻭ ﺁﺭﯼ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ
ﺩﺭ ﮔﻮﺭﯼ ﺍﺯ ﺳﮑﻮﺕ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻫﻢ
ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺵ … ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺳﺮﮐﻮﺏ
ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺷﻬﺮِ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺯ ﻣﺮﮒﻣﺎﻥ
ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﻌﺼﺐﻫﺎ
ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﻗﯿﺪﻭﺑﻨﺪﻫﺎﺵ
ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺵ … ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﻣﺎﻥ
ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺁﻥ ﭘﺎ ﻧﻤﯽﮔﺬﺍﺭﺩ
ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﻤﯽﺁﯾﺪ