بهم میگفتن اون رفته چقدر خودتو عذاب میدیبسه این همه غمبا

بهم میگفتن اون رفته چقدر خودتو عذاب میدی،بسه این همه غمبادگرفتن و گریه کردن..بسه این همه ناله وافسردگی..
پاشوببین زندگی هنوزم زندگیه،ببین هنوزم همه چی خوبه،بابا لیاقتتونداشت که نموند،لیاقت داشت که نمیرفت،پاشو ببین چقدر هواخوبه..اصلا این نشد یکی دیگه بالاخره که دنیاهمینطور نمیمونه،خودتوجمع کن شدی شبیه پیززن70ساله..اما من فقط ساکت به حرفاشون گوش میدادم و اشک میریختم بی صدا دلم سنگینی میکرد دلم میخواست فریاد بزنم..حرفاتون قبول همه اینایی که میگید درست..پس تکلیف اون چشمای قشنگش چی،!پس اون صداش چی!! اون دوستدارماش..!..
همه چی درست اما مگه میشه چشماشو فراموش کرد؟!مگه میشه بیخیال نگرانیاش شد!!...اون یه ادم خاطره ساز نبود اون بخشی از زندگی یا روزمرگی نبود اون خود خود زندگی بود..
مگه میشه زندگیت بره و باز زندگی کنی..
چشماش نباشه و چشمات همش دنبال چشمایی باشه که شبیه اونه،نمیدونیدکه چقدر درد داره تو بهترین لحظاتت باشی یهو بزنی زیرگریه و به خودت بگی اگه اون بودچی میشد و بعد حفظ ظاهرکنی و بگی گریه شوقه...شماکه نمیدونیدآدم یه بار عاشق میشه،یه باردلش میره واگر اون بره براهمیشه خودشم اززندگیش میره نه که بمیره ها نه اما دیگه آدم سابق نیست خیلی چیزارو ازدست داده اعتمادش،احساسش،عشقش و زمان های زیادی که میتونست خیلی اتفاقا بیفته...
شماکه نمیدونید وقتی آدم عشقش بره همه چیش روهواست زندهس نفس میکشه اما زندگی نمیکنه زندگیش برزخه اونم جهنم برزخی..
فقط اگر قراره اخر یه روز برید اصلا بعداز10سال برید همون اول راه برید نه بعداینکه طرفتو عاشق کردی دلبسته کردی نابودکردی بعد بگی باید بری..
خداروخوش نمیاد..