شب اگر ساقی شوم تا صبح غوغا میکنم

شب اگر ساقی شوم تا صبح غوغا میکنم ...
تا بی نهایت عشق را با عشق معنا می کنم ...
از عشق پر شور جهان گر ذره ای سهم من است ...
این عشق را با عاشقان ،با عشق احیا می کنم ...
از جام های عاشقی گر قطره ای بر لب رسد ...
من نیز گرد شعله ای امروز و فردا میکنم ...
با یک نظر پروانه ام ،او من شد و من او شدم ...
در گرد شمع سوزد پر و نورش تماشا می کنم ...
صد بار می سوزد پرم ،صد بار می سوزد نفس ...
اما برای عاشقی صد دل مهیا می کنم ...
پروانه رو نزدیک تر تا شعله ای پر نورتر ...
با سوزشی پر سوزتر با خویش سودا می کنم ...
امشب ولی پروانه ام در حسرت عاشق شدن ...
دل را به دور شعله ام تا صبح شیدا می کنم ...