فاحشه دختری از ایل و تبار من و توست

فاحشه دختری از ایل و تبار من و توست
زادهٔ ذهن سیاه شب تار من و توست

مشتری های تنش من و شما بودیم و...
تن فروشیست که بر چوبهٔ دار من و توست

فقر پل ساخت ز آغوش جگرگوشهٔ ما
فقر هم حاصل اندیشه و کار من و توست

دختر مام وطن خرج خیابانها شد
غیرت ماست که در خاک مزار من و توست

دامنش را به تومن داد و به هیچش بفروخت
شهر ، آلوده به آغوش نگار من و توست

فاحشه زیر لب از چندش شامش میگفت
دیرگاهیست که نامرد ، سوار من و توست

دل ما بود که از دامن او چرکین تر
دامن پاک فقط شعر شعار من و توست

بهتر آن است بمیریم از این لکهٔ زشت
که در آغوش کسی دختر زار من و توست

تف به این مردم و این شهر پر از نامرد
بله این فاحشه یک زن ز تبار من و توست....