مرا در بهت و تردید آفریدند

مـــــــــرا در بهـــت و تردیـــــــد آفریدند
چو مجنـــــــــونم مرا بیــــــــــد آفریدند

به دریــــــــــــای غمت ای مــــاهِ مه رو
گلم را پشت به خورشید افریدند