گرچه لحظه هایم در میان سکوت مرگ میمیرند

گرچه لحظه هایم در میان سکوت مرگ میمیرند ،

و دیگر بوی امیدی نمی دهند . . . .

و سوز عشق تورو دارند ،

اما چه کنم . . . .

می سوزم و می سازم . . . .

ثانیه هایم به تب و تاب افتادن . . . .

راه رفتن یادشان رفته . . . .

پس کی می آیی . . . .

هنوز منتظرت هستم . . . .

آفتاب عمرم غروب خود راپیدا خواهد کرد ،

اما تو هنوز نیا مدی . . . .

بگو . . . .

بگو کی . . . .

کی می آیی تا لحظه ای آمدنت را قاب طلا بگیرم ،

و بر سر در قلبم بکوبم . . . .

اما افسوس همش خاب و خیاله . . . .