سادات ببخشن

سادات ببخشن

لَگدی خورد به دَر،، در که نه،، دیوار شِکَست..

خانه لَرزید و تَمامِ تَنِ تَب دار شِکَست...

سَمت دیوار و دَر آنقَدر هُجوم آوردند...

عاقِبَت پَهلوی آن مادَر بیمار شِکَست...

توی آتَش نِگران بود و به خود می پیچید...

استخوانهای ضَعیف تَنَش اِنگار شکست...

کاش درهای مَدینه وَسَطش میخ نَداشت...

سینه ی زخمی او با نوک مسمار شِکَست...

فِضّه دل خون شد و با بُغض صِدا زد: ملعون...

پای خود را به تَنِ فاطِمه نگذار،، شِکَست...

چه کُنَد با غَم نامردیِ این شَهر،،عَلی...

سینه اش پرشده از غُصّه تَلَمبار،، شِکَست.

لبیڪ‌یاــ۸ـحسینــــــــــ۸ــ(ع)

پیج عاشقان بےبےرقیہ(س)

□□□□□□□□□□□□□□□□□□□
http://line.me/ti/p/%40ceb2331h
□□□□□□□□□□□□□□□□□□□
کانال عاشقان اباعبدالله(ع)
https://telegram.me/joinchat/CUeYnz1ZcIs-KxVCAh6DGg

لینک ما را به اشتراک بذارین
(کپی بدون ذکر منبع پیج ما جایز نیست)