میان مایی و با ما غریبهای افسوس

میـان مـایی و با مـا غـریبه‌ای ...افسوس

چه غفلتی! چه بلایی! کسی چه می‌داند



تـمـام روز و شبـت را همـیشه تنهایی

«اسیر ثانیه‌هایی» کسی چه می‌داند



بـرای مـردم شهـری کـه با تو بد کردند

چگونه گرم دعایی؟ کسی چه می‌داند



تـو خـود بـرای ظـهـورت مـصـمـّـمی اما

نمی‌شود که بیایی کسی چه می‌داند



کـسی اگر چه نداند خدا که می‌داند

فقط معطل مایی کسی چه می‌داند



اگـر صحـابـه نباشد فـرج که زوری نیست...

تو جمعه جمعه می‌آیی کسی چه می‌داند