باز گریزی به احساسم زدم امروز

باز گریزی به احساسم زدم امروز..
آری تمام کلماتم کبوتر شده امروز..
چه صبحی! چه هوایی! چه عطری!
نه در هست نه دیوار...
نه خوابم نه بیدار..
کسی با سبدی از عشق آمد و در زد ..
دلم باز پرنده شد و پر زد..!
به چشمم همه جا باغ و چمن شد
نور پراز سایه ی من شد..
مدادم در احساس پریدن شناور شده امروز..
په صبحی !چه پرواز بلندی!
چه انشای قشنگی!
باز من و آن نور چراغ..
من و خماری دلتنگی چشم نرگس در آن گوشه ی باغ..!
.................