من اگر روزی شود نقاش این دنیا شوم

.
من اگر روزی شود نقاش این دنیا شوم
این جهان را عاری از هر غصه و غم میکشم

بهر دلها مهربانی ، بی قراری ، یکدلی ،
هر دلی را در کنار شاخه ای گل میکشم

اندر این دنیا کسی بر کس ندارد برتری
من غنی را با فقیر ، یکجا یکسان میکشم

زشت و زیبا خالق و پروردگار ما یکیست
زشت و زیبا ، پیش هم ، اما انسان میکشم

عشقهایی که در آن بوی خیانت میدهند
تا ابد محکوم دلتنگی به زندان میکشم

هر کجا قلبی شکست ، ما بی تفاوت بوده ایم
آری آری بهر دلهای شکسته نیز درمان میکشم

من در این دنیا تمام مردمش را بی درنگ
با تنی سالم ، لب خندان ، خرامان میکشم...