هوالحکیم

هوالحکیم

طبع آحاد مردم در جامعه‌ی امروز ما متاثر از فلسفه غرب به سرعت به سمت منفعت‌طلبی پیش می‌رود. این تغییر ذائقه معلولِ باور به گزاره‌ی منفعت و ضرر است. جامعه‌ی توحیدیِ باورمند به اُقبا؛ منفعت مادی را فدای فلاح و سعادت ابدی نمی‌کند. ضرر مادی را ارجح بر خسارت ابدی در جهان آخرت نمی‌داند.

مولفه‌هایی مانند ایثار، فداکاری، کار جهادی، شهادت و ... به حسب ظاهر ضرر مادی به دنبال خواهند داشت. زیرا فردِ مجاهد، ایثارگر و شهید از وقت، انرژی، سرمایه و حتی عمر خود برای آرامش و آسایش دیگران هزینه می‌کند. این کار در دنیا منفعتی برای او ندارد؛ لکن فلاح او را رقم خواهد زد.

انسان، خودخواه، طمع‌کار و سوداگر که شعار اصلی‌اش این است که: «دیگران نباشند تا من باشم» در دنیا به منافع مادی دست پیدا می‌کند؛ لکن در آخرت در ردیف خاسرین است.

فلاح و خسارت ابدی را با منفعت و ضرر مادی معامله نکنیم. تصمیم برای حرکت بر روی این دو ریل؛ سعادت دنیا و آخرت ما را رقم زد. جهانِ مردمان «فلاح و خسارت مبنا» در دنیا و آخرت شیرین و سعادت‌مند است.

🔎 مطالعات پیشرفته فرهنگی و اجتماعی
🔬 | کانال پاتولوژی فرهنگی