بابک درویش پور

استاد "بابک درویش‌پور" شاعر کرمانشاهی، زاده‌ی فروردین ماه ۱۳۵۰ خورشیدی در محله‌ی سراب هرسین است.





▪نمونه‌ی شعر فارسی:
(۱)
رفتی و بی‌تو پنجره هم پیر می‌شود
چشمم مسافر خط تقدیر می‌شود
بعد از تو من شکستم و این شهر رو سیاه
از تکه‌های ماندن من، پیر می‌شود
دست خودم که نیست دلم بی‌حضور تو
مثل غروب از همه دلگیر می‌شود
تنهایی‌ام که شرشر یک‌ریز گریه‌هاست
از کوچه‌های زخم سرازیر می‌شود
وقتی که دست خواب پر از حس وحشت است
در قاب صبح کوچ تو تصویر می‌شود
امسال بی‌تو سفره‌ی نوروز مرده است
هی یاد تو با عقربه درگیر می‌شود
... 
آه ای سکوت خفته در آغوش خاک‌ها!
دیگر بهانه نیست بیا! دیر می‌شود.


(۲)
شکسته بال نگاهم و نیز پای دلم
نشسته گرد غریبی به روی آب و گلم
دلی شکسته‌ام انگار از تبار خودم
عبور می‌کنم این بار از کنار خودم
به ته رسیده‌ی سیگار عمر خاموشم
لباس‌های دلم را سیاه می‌پوشم
ز یاد می‌روم از قاب ذهن پنجره‌ها
و پاک می‌شوم از خشت خشت خاطره‌ها
چه حس و حال غریبی‌ست در فراموشی
خوشا هرآنچه که داری به هیچ بفروشی
به کوه‌ها بسپاری شکوه دردت را
به خاک، خاک پذیرنده جسم سردت را
به ابرها بدهی کوله بار رنجت را
که بغض بغض بگرید ترا به صحراها.


گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)