زندگی نامعلوم

پارت سی و هفتم

جونگ هی: چی شده؟چرا جیغ زدی؟(نگران)

دایون: خیلی کثافتی اینا چیه(گریه)

عکسا رو پرت کردم جلوش عکسا رو که دید یه لحظه رنگش عوض شد بعدش آروم گفت

جونگ هی: ببین دایون نمیخوام مثل بقیه باشم راستش رو میگم آره اینا منم اما خب که چی فکر کردی میتونی ازم جداشی؟(خونسرد)

دایون: نه بابا(پوزخند) بدبخت من زنتم زنت اما دیگه تموم شد من میرم(گریه با صدای اروم)

جونگ هی: ببین زن خوشگلم من خوب میدونم جونگکوک کیه خب

یه لحظه ترسیدم نمیدونم چرا اما ترسیدم

جونگ هی: و توهم خوب میدونی شغلم مافیاست پس لطفا دست از پا خطا نکن که ...

اومد سمتم و موهام رو گذاشت پشت گوشم

جونگ هی: جونگکوک بد میبینه(با صدای آروم و درگوش)

نمیدونم چرا اما هیچ چیز جز جونگکوک برام مهم نبود حتی خیانت جونگ هی پس با ترس نگاش کردم و آروم گفتم

دایون: میخوای برات چیکار کنم؟

جونگ هی: هیچی زنم میشی(پوزخند)

دایون:بدم میاد ازت اشغال نفهم خدا انشالله لعنتت کنه(جیغ و گریه)

هیچ قدرتی در برابرش نداشتم هیچ قدرتی

(پایان فلش بک)
......