زن بودن مهارت می خواهد

زن بودن ، مهارت می خواهد ...
باید بلد باشی پایِ اجاق گاز ،
حینِ سرخ کردنِ کتلت ،
با خودت فکر و خیال هایِ عاشقانه کنی
و شعرهایِ دلبرانه بگویی ،
در حالی که غذایت نه ذره ای بسوزد ،
نه بی نمک باشد ...
‌
باید بتوانی هنگامِ شستنِ ظرف ها ،
موسیقیِ دلخواهت را زمزمه کنی ،
چشمهایت را ببندی و با همان حالتِ ژولیده
و دستهایِ کف آلود ، تصور کنی رویِ صحنه ای
و هزاران نفر تو را تشویق می کنند ...
‌
زن که باشی ،
باید بتوانی در حالی که
لباس می شویی و جارو می کشی ،
به همه چیز فکر کنی!!
فکر کردنی که انتهایش بشود
تصمیم های مهم و سنجیده گرفت ...
‌
زن هایِ خانه دار ،
استعدادهایِ کشف نشده ای هستند
که به حرمتِ زن بودن ،
متواضعانه در مقامِ یک همسر و یک مادر ،
کنجِ خانه مانده اند!
و بی هیچ توقعی برایِ دنیایمان زنانگی می کنند ...
‌
زن بودن ، ساده نیست ...
پیچیده ترین فرمولِ آفرینش است ...