تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره حدید

آیه 26

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

وَ لَقَدْ أَرْسَلْنٰا نُوحاً وَ إِبْرٰاهِيمَ وَ جَعَلْنٰا فِي ذُرِّيَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَ الْكِتٰابَ فَمِنْهُمْ مُهْتَدٍ وَ كَثِيرٌ مِنْهُمْ فٰاسِقُونَ (٢٦)
به يقين ما نوح و ابراهيم را فرستاديم و در ميان فرزندان آن دو نفر، نبوّت و كتاب قرار داديم، پس برخى از آنان هدايت يافتند و بسيارى از آنان نافرمان بودند

نکته ها:

در آيه قبل، سخن از فرستادن انبيا به طور كلى بود. در اين آيه دو نمونه از الگوها را كه سر سلسله پيامبران بعد از خود هستند، بيان مى كند.
خداوند، امامت را نيز در نسل و ذريّه پيامبر اسلام قرار داد و اين به معناى آن نيست كه نظام نبوّت يا امامت، همانند نظام پادشاهى موروثى است، بلكه به معناى آن است كه طهارت باطن و توان و استعداد لازم، به فرزندان و نسل منتقل مى شود و در صورتى كه ديگر شرايط فراهم باشد، او به مقام نبوّت يا امامت مى رسد. لذا هنگامى كه حضرت ابراهيم مقام امامت را براى فرزندانش طلب كرد و فرمود: «و من ذرّيتى» خداوند پاسخ داد:
«لا ينال عهدى الظالمين»(97) عهد امامت من به نااهلان از نسل تو نمى رسد. پس معيار اصلى براى انتصاب پيامبر يا امام، اهليّت و صلاحيّت است، نه وراثت.
-----
97) بقره، 124.

پیام‌ها :

- در ياد كردن بزرگان، پيشتازان را مقدّم بداريد. «نوحاً و ابراهيم»
- مقام نبوّت، به انتصاب الهى است نه انتخاب مردم. «جعلنا فى ذرّيتهما النّبوّة»
- پذيرش يا عدم پذيرش دعوت انبيا، همواره بوده است. «فمنهم مهتد و كثير...»
- در امور اعتقادى و اخلاقى، اكثريّت، نشانه حقانيّت نيست. «كثير منهم فاسقون»
- از نسل و ذريّه پاكان بودن، دليل پاكى نيست. «كثير منهم فاسقون»

بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر