شاعری در خلوت شب شور اشعارش بود

شاعری در خلوت شب شور اشعارش بُوَد
دیدن معشوقه ی دل ، اصل دیدارش بُوَد

چون دو صد روزی سخن ها در سر است
با قلم حک می کند ، آنی که افکارش بود

دردل شب می کند بازاری از عشق و جنون
بس همین معشوقه ی او گرم بازارش بود

شاعری با عشق خود سرگشته ی این دایره ست
عاقلی در جست و جوی ثقل پرگارش بود

آن رندی که در مجلس کند وعظ سخن
کو تواند در نبردی مرد پیکارش بود ؟؟


 

@medadrangie