ادلن

ادلن؟
اگه بخوام با یه کلمه توصیفش کنم، فقط یه چیز می‌گم: ایدل واقعی.

صداش؟ نه فقط خوبه، بلکه پر از حس و انرژی‌ایه که توی هر نتش زندگی جریان داره.
ایده‌هاش؟ شاید نگیم شاهکارن، اما هربار یه سرگرمی فوق‌العاده‌ان. اون‌قدر خلاقانه‌ست که هیچ‌کس بعد انجام دادنش حس پشیمونی نداشته. چون ادلن ایده نمی‌سازه که فقط یه چیز “قشنگ” باشه، می‌سازه که یه تجربه بشه.

رفتارش؟
تا وقتی باهات محترمانه رفتار کنی، باهات مثل یه دوست واقعی برخورد می‌کنه. به نظر من، این یعنی بلوغ فکری. یعنی فهم واقعی از ویپاپ.

استعداد؟
نه فقط توی خوندن، بلکه توی متن، اجرا، ایده‌پردازی… ادلن همه‌چیز رو داره.
کامبک‌های متنیش؟ هیچ ایرادی نمیشه ازش گرفت.
کامبک‌های صوتیش؟ محشر.
کامبک‌های عربیش؟ مگه میشه حرفی زد؟ اون سبک خاص ادلن باعث شده دل خیلی‌ها با هر بار اجراش بلرزه.

ادلن برای هر کامبک وقت می‌ذاره. تمرین می‌کنه. خودش رو ارتقا می‌ده.
کاری که خیلی‌ها فقط ادعاش رو دارن…
ولی اون واقعا انجامش می‌ده.

برای من؟
افتخاره که فن همچین ایدلی باشم.
نه چون فقط دوستش دارم،
بلکه چون شایسته‌ی دوست داشتن و حمایت شدنه.