می

ﺷﻬﺮ
ﭘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ
ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮐﻪ می ﺑﺎﺭﺩ
ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ
ﺗﺎﺯﻩ می ﺷﻮﺩ
ﻭ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺯﺧﻢ ﮐﻬﻨﻪﺀ نیمکتی ﻓﮑﺮ میﮐﻨﻢ
ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﻨﺶ ﺣﮏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ:
" ﺁﻣﺪﻡ ... ﻧﺒﻮﺩﯼ