سخنعلماء

#سخن_علماء
#حجت_الاسلام_انصاریان

✍ خسارت اول گناه، پوشاندن لباس ذلّت‏

🔅 وجود مبارک حضرت زین‏العابدین می‏فرماید: «گناه»، سه خسارت سنگین به بار می‏آورد: «اَلْبَسَتْنِی الْخَطَایَا ثَوْبَ مَذَلّتِی‏».
📚 صحیفه سجادیه، به تحقیق مؤسسه امام مهدی عجّل الله فرجه الشریف، ص 401.

🔹 در درجه اول، گناه، انسان را در پیشگاه خداوند بسیار خوار، پست، بی‏مقدار و بی‏ارزش می‏کند. اگر این پستی و بی‏مقداری در وجود آدم بماند و با توبه، فرد به عزت و شخصیت انسانی‏اش بر نگردد، در قیامت، راه نجات بر روی او بسته خواهد بود.

ممکن است پرسیده شود این سخن چه سندی دارد؟ پاسخ این است که بالاترین سند این سخن، در آیه نهم سوره مبارکه اعراف است که حق تعالی می‏فرماید:
💠 «وَ مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ ...»
«خف»؛ یعنی سبک، بی‏ارزش و بی‏مقدار. «... فَأُولئِکَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُم بِمَا کَانُوا بِآیَاتِنَا یَظْلِمُونَ.»
📚 ( اعراف/ 9)

این‏ها در قیامت می‏بینند و مشاهده می‏کنند که با گناه، تمام سرمای وجودشان را تباه کرده و در زندگی‏شان چیزی که در میزان قیامت قابل وزن باشد تا بر آن پاداش داده شود، نمانده است‏. «وَ مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَأُولئِکَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُم بِمَا کَانُوا بِآیَاتِنَا یَظْلِمُونَ.» 📚 (همان) یعنی خسران اصل وجود، تباهی اصل وجود؛ یعنی این قدر بی‏مقدار و بی‏ارزش شدند که انگار از آن‏ها چیزی نمانده که آن را به حساب بیاورند. اگر این گناهان ظاهر و آشکار هم باشند، در میان خانواده، جامعه و آشنایان، آبروی‏شان رفته و پیش چشم دیگران هم پست و بی‏مقدار و بی‏اعتبار می‏شوند. این خسارت، تنها یک خسارتِ گناه است: «اَلْبَسَتْنِی الْخَطَایَا ثَوْبَ مَذَلّتِی‏».
📚 «صحیفه سجادیه، همان.»
_____________

✅ کانال نجات از گناه
https://telegram.me/joinchat/BgS9GT7uXr0EY-5TLCp9Tg