مرا به سمت سان خودت بش

‌
مرا به سمت ساڪن خودت بڪش
به این بودنم اڪتفا نڪن
زیباترین دلیل و بهانه ام
مرا به اسم صدا بزن؛
ڪه غزل واژه عشق در حبس نامم
در سینه توست
آواز ڪن نام مرا،
آزادترین غزل، غزل خانه ام صدای توست
ڪه با تو غریو ساحل را در خود غرق سازم
برگ زرد پاییزی را، با همپای تو رنگ بازم
خنده هایم را،
در ساحل عشق در دریایی اشتیاق تو بریزم
آواز ڪن نام مرا،
ڪه با تو جان است و بی تو هیچ
اشتیاق من تویی
امتداد خط لب هایم،
اختیار تمام جبرهایم
بی تو جاناا
ساحل عشق من بیابان است
بی تو مردن هم خیلی آسان است
#ثریا_شجاعی_اصل❣
‌