از مامانم یاد گرفتم که هر وقت مشکلی پیش میاد موضوعی نار

از مامانم یاد گرفتم که هر وقت مشکلی پیش میاد ، موضوعی ناراحتم میکنه ، بسته به اینکه چقدر برام ارزش داره همونقدر درگیرش بشم.
بهم یاد داده وقتی برای یک مشکلی ناراحتم اسمش ضعف نیست ، اتفاقا من پر قدرت ترین دختر جهانم چون بلدم احساساتم رو کنترل کنم ، میدونم کجا باید ناراحت باشم کجا نه ، چقدر باید برای یک مشکل خودمو درگیر کنم و چقدر رها بشم ، چقدر برای یک نفر وقت بذارم و چقدر نه .
خودم باشم ، بد نباشم ، مهربون باشم ، ببخشم ، نفرین نفرستم ، همیشه دعا کنم ، حتی واسه کسایی که بد در حقم بدی کردن ...
یاد گرفتم که بدی رو نباید با بدی جواب داد.
باید خوب بود ، باید خوبی کرد تا بقیه شرمنده بدی کردناشون بشن...
نشدنم من چیزی واسه از دست دادن ندارم.
پیش وجدان و خودِ خودم سرم بلنده که دختر تو که بد نکردی ...
یاد گرفتم اگه مقصر بودم عذرخواهی کنم ، نبودم بازم بسته به ارزش اون موضوع و اون نفر لازم باشه بازم عذرخواهی کنم .
بجنگم ...
مامانم میگه قید آدمای عزیز و مهم زندگیت رو آسون نزن ، هرچقدرم بدی کرده باشن.
منم یاد گرفتم بجنگم ، یک بار ، دوبار ، سه بار و حتی بیشتر ، بستگی داره به ارزش اون بین ، اما از یجایی به بعد دیگه نه .
باید تو قید بزنی ، باید بدونی وظیفه عقلی و دلیت رو انجام دادی و بکشی کنار ...
باید بهترین باشی.
بهترینِ خودت ...
جوری که بدونی اگه تموم آدمای دنیا مثل تو بودن دنیا بهشت میشد :))
دلم خیلی گرفته از همه...
خستم خسته!
اینقدر خسته که چشمامو که میبندم انگار دنیا تموم میشه!