عاشقت نشدم که عصرها دست خودت را بگیریو ببری پارک،انقراض نسلت را روی تاب های خالی تکان بدهیو فراموش کرده باشی چقدر می توانستم مادر بچه های تو باشم.(لیلا کردبچه)