تا حالا هیچ کس از بی کسی نمرده

تا حالا هیچ کس از بی کسی نمرده
اما خیلی ها هستن که بعد از تنها شدن
دیگه زندگیشون به حالت عادی برنگشته

زندگی این آدما
درست مثل یه قطار فرسوده میمونه که کنار ریل ها جا خوش کرده
قطار همون قطاره
ولی دیگه قابل استفاده نیست
دیگه نمیتونه حرکت کنه
همونجا میمونه تا بپوسه

ما آدم ها هم حکایت همین قطارو داره زندگیامون
خیلی هامون دیگه نتونستیم برگردیم به زندگی
نتونستیم دوباره بیوفتیم روی ریل روزگار و حرکت کنیم
خیلی از ماها بعد از رفتن یه آدم پوسیدیم
کم آوردیم و گوشه گیر شدیم

این گوشه گیری ها و کم آوردنا تقصیر یه نفره
یه نفر که هنوزم بعضی اوقات به یادش میوفتیم...

#من_هنوزم_به_یادش_میوفتم
دیدگاه ها (۱۲)

منآدمِ دیر رسیدن بودمآدمِ دوست داشتن هایِ دست دومآدمی بودم ک...

خواستم از دل خوشی بنویسم؛به گذشته نگاه کردم.چه چیز ها که قشن...

ما همان نسل نا بلد تاریخیم...؛همان نابلدهای عاشقی...!همان ها...

نگرانِ حرفِ مردم اگر نبودیممسیرِ زندگیمان طورِ دیگری رقم میخ...

# رز _ سیاه PART _ 48 تهیانگ: کنار تختش نشسته بودم و دستشو ت...

#سناریو⭑⭑⭑⭑⭑⭑⭑⭑⭑⭑⭑⭑⭑⭑⭑⭑⭑⭑⭑⭑⭑دازای: چند روزی از شروع مدارس می...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط