تفسیر قرآن
پیامهای آیه 32 سوره نجم
- با بيان نشانه ها، خوبان را معرّفى كنيم. «الّذين أحسنوا بالحسنى... الّذين يجتنبون»
- انجام كارهاى خوب، زمانى ارزشمند است كه همراه با تقوا و دورى از گناه باشد. «أحسنوا... يجتنبون الكبائر»
- اجتناب از گناه بايد سيره و ملكه انسان باشد. «يجتنبون» (فعل مضارع نشانه استمرار و دوام است)
- روشن ترين نشانه نيكوكاران، دورى از گناهان كبيره و گناهانى است كه قبح بيشترى دارند. «الّذين أحسنوا... الّذين يجتنبون كبائر الاثم و الفواحش»
- نزديك شدن به گناه، انسان را به گناه مى كشاند. (لذا قرآن، واژه اجتناب و دورى از گناه را به كار برده است.) «يجتنبون كبائر»
- در زمين به سراغ فرشته نگرديد، انسان، جايزالخطا است و حتّى نيكوكاران در معرض لغزش و خطا هستند. «الّذين أحسنوا... الّذين يجتنبون... الاّ اللّمم»
- مربّى بايد خطاپوش باشد و از يك سرى لغزش ها، گذشت كند. «الاّ اللّمم»
- از گناهانى كه لحظه اى انجام مى گيرد و لجاجت و اصرارى بر آن نيست، بايد گذشت. «الاّ اللّمم»
- انگيزه در عمل، اثر دارد. گناهانى كه با انگيزه سرپيچى و نافرمانى صورت نمى گيرد، مورد عفو است. «الاّ اللّمم»
- مغفرت الهى، دليل و توجيهى براى گناه كردن نيست، در هر حال بايد از گناه اجتناب كنيم. «يجتنبون... واسع المغفرة»
- حتّى مرتكبين گناه كبيره، نبايد از رحمت الهى مأيوس شوند. «انّ ربّك واسع المغفرة»
- خداوند، هم علم دارد و هم قدرت ولى در عين حال خطاپوش است. «واسع المغفرة هو أعلم بكم اذ أنشأكم من الارض»
- خداوند نه تنها امروز ما، بلكه دوران پست جنينى ما را نيز مى داند، پس فخرفروشى نكنيم. «اذ أنتم أجنّة فى بطون أمّهاتكم»
- كسانى كه از گناه دورى مى كنند، گرفتار خودستايى نشوند. «يجتنبون الكبائر... فلاتزكّوا أنفسكم»
- توجّه به ناچيزى و ضعف و ذلت سابق، انسان را از خودستايى باز مى دارد. «اذ أنتم اجنّة فى بطون أمّهاتكم فلاتزكّوا أنفسكم»
- اصلاح رفتار مردم بايد از طريق اصلاح عقايد باشد. عقيده به علم و نظارت الهى انسان را از خودستايى باز مى دارد. «هو أعلم... فلاتزكّوا انفسكم»
- اگر كمالى داريم همه از اوست، چرا به خود افتخار مى كنيم. «أنشأكم من الارض... فلاتزكّوا أنفسكم»
- با تظاهر به تقوا، انسان متّقى نمى شود. «هو أعلم بمن اتّقى»
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
- با بيان نشانه ها، خوبان را معرّفى كنيم. «الّذين أحسنوا بالحسنى... الّذين يجتنبون»
- انجام كارهاى خوب، زمانى ارزشمند است كه همراه با تقوا و دورى از گناه باشد. «أحسنوا... يجتنبون الكبائر»
- اجتناب از گناه بايد سيره و ملكه انسان باشد. «يجتنبون» (فعل مضارع نشانه استمرار و دوام است)
- روشن ترين نشانه نيكوكاران، دورى از گناهان كبيره و گناهانى است كه قبح بيشترى دارند. «الّذين أحسنوا... الّذين يجتنبون كبائر الاثم و الفواحش»
- نزديك شدن به گناه، انسان را به گناه مى كشاند. (لذا قرآن، واژه اجتناب و دورى از گناه را به كار برده است.) «يجتنبون كبائر»
- در زمين به سراغ فرشته نگرديد، انسان، جايزالخطا است و حتّى نيكوكاران در معرض لغزش و خطا هستند. «الّذين أحسنوا... الّذين يجتنبون... الاّ اللّمم»
- مربّى بايد خطاپوش باشد و از يك سرى لغزش ها، گذشت كند. «الاّ اللّمم»
- از گناهانى كه لحظه اى انجام مى گيرد و لجاجت و اصرارى بر آن نيست، بايد گذشت. «الاّ اللّمم»
- انگيزه در عمل، اثر دارد. گناهانى كه با انگيزه سرپيچى و نافرمانى صورت نمى گيرد، مورد عفو است. «الاّ اللّمم»
- مغفرت الهى، دليل و توجيهى براى گناه كردن نيست، در هر حال بايد از گناه اجتناب كنيم. «يجتنبون... واسع المغفرة»
- حتّى مرتكبين گناه كبيره، نبايد از رحمت الهى مأيوس شوند. «انّ ربّك واسع المغفرة»
- خداوند، هم علم دارد و هم قدرت ولى در عين حال خطاپوش است. «واسع المغفرة هو أعلم بكم اذ أنشأكم من الارض»
- خداوند نه تنها امروز ما، بلكه دوران پست جنينى ما را نيز مى داند، پس فخرفروشى نكنيم. «اذ أنتم أجنّة فى بطون أمّهاتكم»
- كسانى كه از گناه دورى مى كنند، گرفتار خودستايى نشوند. «يجتنبون الكبائر... فلاتزكّوا أنفسكم»
- توجّه به ناچيزى و ضعف و ذلت سابق، انسان را از خودستايى باز مى دارد. «اذ أنتم اجنّة فى بطون أمّهاتكم فلاتزكّوا أنفسكم»
- اصلاح رفتار مردم بايد از طريق اصلاح عقايد باشد. عقيده به علم و نظارت الهى انسان را از خودستايى باز مى دارد. «هو أعلم... فلاتزكّوا انفسكم»
- اگر كمالى داريم همه از اوست، چرا به خود افتخار مى كنيم. «أنشأكم من الارض... فلاتزكّوا أنفسكم»
- با تظاهر به تقوا، انسان متّقى نمى شود. «هو أعلم بمن اتّقى»
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
- ۱.۴k
- ۰۹ اسفند ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط