سوره مومنون آیه

سوره مومنون آیه ۹۹

«حَتَّی إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَ‌بِّ ارْ‌جِعُونِ»، «لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَ‌کْتُ کَلَّا إِنَّهَا کَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِن وَرَ‌ائِهِم بَرْ‌زَخٌ إِلَی یَوْمِ یُبْعَثُونَ» 
ترجمه این آیات چنین است: 
«هنگامی که مرگ هریک از آنان فرا رسد، می‌گوید: پروردگارا! مرا بازگردانید»، «شاید در آنچه از خود به جای گذاشته‌ام، کار نیکی انجام دهم. هرگز ! این سخنی است که او به زبان می‌گوید و درپی آنان برزخی است تا روزی که برانگیخته شوند.»
این آیات به وضعیت مشرکان و کافران و گنهکاران در آستانه مرگ اشاره دارد.
این آرزویی است که تنها بر زبان آنها جاری می‌شود. آنها اگر باز هم به دنیا برگردند، به این حرفها عمل نمی کنند، زیرا خداوند در دنیا فرصتها و مهلت های بسیاری به آنها داد تا توبه کنند و بازگردند، اما به هیچ‌یک از این فرصت ها توجه نکردند و همه را از دست دادند.