شاعرم... و به از تو سرودن معتادم

بی آن‌که بوی تو مستم کند
تا ده می‌شمارم
انگشتانم گرد کمرگاه مدادم تاب می‌خورند
و ترانه‌ای متولد می‌شود
 که زاده‌ی دست‌های توست؛
 شاعرم
 به از تو سرودن معتادم!!

‌‌‎