مرهم زخم های کهنه ام

مرهم زخم های کهنه ام
کنج لبان توست !
بوسه نمیخواهم
چیزی بگو ...بگو میخواهی ببخشم تمام نا گفته ها را...خیانتها را...اشکهایی که در زمان بدخلقی هایت ریختم و باعثش تو بودی را....
خدایا خستم...این تاوان کدامین گناه است که پایانش آغاز دوباره آن است...هرگاه خواستم فکر کنم همه چیز تمام شده وخاطراتم را دفن کنم باز تلنگری برای دوباره شکستنم میزنی...