شعر

شعر از عبدالحلیم صمدی وطن دوست
غوری هزاران زخم
هزاران زخم بر جان و دل بیمار خود دیدم /// ز بیگانه ندیدم آنچه از دلدار خود دیدم //// مترسان زندگی ما را ز جور روزگار خویش /// که من محکم‌تر از جورت جفایی یار خود دیدم //// نهان کردم غم دل را ز چشم مردمان اما //// ولی دل را به تنهایی پر از آزار خود دیدم /// نه شوقی ما نده در جانم نه امید و تمنایی /// خزان عمر را در سینه ی غمبار خود دیدم /// طبیبم نیست درمانی مگر اشعار پرسو زم //// که من درمان دردم را در این آثار خود دیدم //// به هر سو رو نهادم جز پریشانی نشد حاصل//// به هر آهی که سر دادم غم بسیار خود دیدم //// خیال تلخ )صمدی( و شب‌های پر از ماتم ///// چه طعم تلخ را در دیده بیدار خود دیدم