حق رای بعد از ۳۷ سال

یکی از بدیهی‌ترین حقوق زنان که از اصول اساسی #اسلام است، حق رای و اظهارنظر است. هرچند از ابتدای حکومت #رضاخان حقوق زنان اهمیت داشت، اما نه در دوره 20 ساله او و نه در ابتدای حکومت محمدرضا، حق رای برای زنان قائل نبودند.
این مسئله پس از انقلاب سفید و آن هم به دلیل ایجاد رضایت عمومی در راستای انقلاب سفید انجام شد و اولین بار در سال 41 بود که زنان توانستند در عرصه سیاسی و اجتماعی رای دهند. هرچند باز هم زنان حق نداشتند مسئولیت اجتماعی بگیرند.
امام خمینی(ره) معتقد بود، شاه و دربار از طرح تساوی حقوق زن و مرد، قصد استفاده ابزاری از زنان را دارند، تا هم حکومت خود را روشنفکر جلوه داده و هم پازل غربی کردن زن ایرانی را تکمیل کنند. به همین جهت ایشان در مخالفت با انقلاب سفید می‌گوید: «نوامیس مسلمین در شرف هتک است و دستگاه جابره با تصویب‌نامه‌های خلاف شرع و قانون اساسی می‌خواهد زنان عفیف را ننگین و ملت ایران را سرافکنده کند. دستگاه جابره در نظر دارد تساوی حقوق زن و مرد را تصویب و اجرا کند...یعنی دخترهای هجده‌ساله را به‌ نظام اجباری ببرد...یعنی به‌زور سرنیزه دخترهای جوان و عفیف مسلمان را به مراکز فحشا ببرد.»


#پهلوی