تنور مادر بزرگ

«تنور مادر بزرگ»

قیامت می کند با گندم و آتش
از بوی تازه ی نان، سرمست
عشق را همراه با لبخندی ملیح
گوشه ی سفره می نشانَد

در تنور روزگاران چه دیده است؟!
که این چنین آرام گونه و ملیح لبخند میزند
پینه های هر دو دستش
این چروک های رفته تا مرز چانه اش
و خطوط منحنی پیشانی
در کل کتاب مقدسی است

اعجازش نان است، مادر بزرگ
عطر بی مانند نان، پیچیده در جان هوا
بی گمان رایحه ی پختن نان
بهشت را روی زمین می کشاند
آدم هم اگر نباشیم
مست می شود مشام جان...



#gandom_nini