وقتی که در نماز نشستن قیام شد

وقتی که در نماز نِشستن قیام شُد،
وقتی تـــمامِ من به تمامَن تـمام شُد،

وَقتی شِکَست بُغض و غُرورَم گِلایه کرد
وَقتی که گُفت و گــــوی دِلَـم بی کَلام شُد

شَستَم خبر دهد که چه آمد به روزِ من
وقتی جَــوابِ جَـهلِ تو با آن سـلام شُد

با رَفتَنَت دوباره خودَم را شِناختَم؛
وَقتی که با خودَم، خودِ مَن هَم کَلام شُد

دیوانه خوانده اند مَرا عاقِلان شَهر
دیوانه نیست عاشِق اگر سَرد و رام شُد

روزی نَظَر به روی تو بَر ما حَلال بود
با رَفتَنَت حَلالِ خُدا هَم حَرام شُد