راه خود رو که دیگران رفتن

راه خــــود رو کــــه دیگــران رفتن
نه چنـــان رو که دیگــــران رفتنـد ...

بــه تــو دادنــــد چون نگــاه نوین
جـــســــتجو کـــن بجــو راه نویـــــن ...

آنچـــه رفــــتند رفتگـــان در ســـال
شوند اکنون به یک سـحر پامال ...

گــر کمی سـر به خود فرود آریم
راه ِ دشــــوار پـیـــــــــش رو داریـــــم ...

طــی ایــــــــن راه مرد مــــی خواهد
عقـــــــــل گردون نورد مــی خواهد ...

راه دور اســت و پیش بایــد رفت
لیــک با پـاے خــــویـــش باید رفت ...

گـــــــــر نه این ره به خــود بری پایان
می برندت کــــــشان کـــشـان دگران ...

می بـــــرند آنچـنــــــــان که خواهــانند
مـی کننــــد آنــچـــــه در پــــی آنــنــــــــــد ...

در جــــــــهانـــی کــه ما زنیــــم قـــــــــدم
مـــرگ و افــــــــــتــــــادگــــــی بــود تــوام ...

کـــرکــــســــــان زمــــــــــــانــــــــه بــــیــدارنــد
هــــــــر چـــه افــــتـــــــــاده زود بــردارند ...

((خلیل الله خلیلی ))