هر چه کردم که رود خاطرت از یاد نشد

هر چه کردم که رَود خاطرت از یـــــاد نشد
روحتــــــــــ انـــــگار از این غمکـــــده آزاد نشد

اشک چون سیل ز سدِّ مژگان رد شد و رفتــــ
دردهایم ,همه جــــــــــاری شدو فریـــــاد نشـــــد

بعدها تــــــا که تـــــورا دیدم و مبهوتــــــــــ شدم
من سراپا همه شوق و تـــــو دلت شاد نشد

بعدِ تــــــــــو, با همـــــه بی حوصلگی جنگـیـــــدم
خـــــانهء دل که چو ویـــــرانه شـــــدآبـــــاد نشد