زخم چو بر دل رسید دیده پر از خون چراست

زخم چو بر دل رسید ، دیده پر از خون چراست ؟

چون تو درون دلی ، نقش تو بیرون چراست ؟

خود به جهان در ، مرا، یک دلکی بود و بس

ما همه چون یک دلیم ، قصد شبیخون چرا؟