پزشک بی دین و ایمان و بیچاره بیماران که سلاخی میشوند

کشورهای جهان سوم برای پزشک رفاه و منافع مادی زیادی به همراه دارد و بیشتر اقشار مرفه و ثروت اندوز و ثروتمند، قشری که قرآن از آن به ترف تعبیر می کند و به انسان مرفه، ترف می گوید.
 خداوند متعال می فرماید:  وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا ، هر گاه اراده کردیم دهی (روستا یا شهری) را هلاک کنیم به افراد مرفه آن دستور دادیم تا فسق و فجور را رواج بدهند، سپس مستحق عذاب می گردند و آن محل را نابود و ویرانه میکنیم .
 از آنجایی که پزشکان تماس نزدیک با مردم دارند می توانند تاثیر زیادی روی مردم داشته باشند و کمترین کاری که انجام می دهند این است که اعتقادات و باورهای مردم را تخریب میکنند، بخصوص کارهایی که مربوط به پزشکی میشود مانند دعا خواندن یا دعا بستن یا قرآن یا هر چیزی که بوی دین دارد را به عنوان خرافه و بی اثر میدانند.
و فقط در این حد دین را قبول دارند که اسم بیمارستان را خاتم الانبیاء، امام حسین ع و امام رضا بگذارند، ولی خود طب پیامبر و امام حسین و اهل بیت را قبول ندارند .
فقط در این حد می‌پذیرند که روی بیمارستان بنویسند: یا من اسمه دواء وذکره شفاء، ولی کلام خدا که می‌فرماید عسل شفاست، قران شفاست رقیه و دعا شفاست در برنامه کاری‌شان نیست.
پزشکانی که دسته دسته مردم را از ابتدای ساعت کاری در مطب طولانی مدت منتظر نگه می‌دارند و سرانجام با انواع داروهای شیمیایی با فروش داروها تجارت می‌کنند و مردم را با انواع آزمایشاتی که نیازی به آن نیست به آزمایشگاه می‌فرستند که خود منافع آن را ببرند پزشک درستی نیستند خیانتکار به جان و مال و دین مردمند....
 متأسفانه افراد بسیاری در حرفه پزشکی دیندار و معتقد به شئون دینی نیستند و چیزهای دیگر برای آنها اهمیت بیشتری دارد .
 البته ممکن است پزشکان کار خود را یک کار انسانی بدانند و احساس کنند که با درمان بیماران حقی بر گردن مردم و خداوند دارند که البته این یک اشتباه محض است ، زیرا مقابل هر کار کوچکی که انجام می دهند مبالغ زیادی از بیمار دریافت می کنند و چند برابر آن کار مزد می گیرند که در عمل هیچ ثوابی برای آنها نخواهد داشت .
 از طرف دیگر فکر می کنند که خودشان با کمک دانش و مهارت خودشان مردم را درمان می کنند و شفا می دهند که خود این تفکر اشتبها و خطاست، زیرا حضرت ابراهیم علیه السلام در قرآن میفرمایند: وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ، هر گاه بیمار شوم اوست که مرا شفا میدهد . با توجه به این آیه شفا دهنده اصلی خداوند متعال است .نه پزشک بی دین که پول هنگفت می‌گیرد و جمعیتی عظیم را روزانه ویزیت و به داروهای شیمیایی