بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت دوم :
بنابراین، از پیامبر اکرم و اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین گرفته تا نماز، قرآن مجید، روزه، حج، جهاد در راه خدا، صلۀ ارحام و هر عبادت دیگری، همه وسیله هستند و هیچ کدام هدف نمیباشند. به بندگان مؤمنش که خواهان او میباشند، فرمود:يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ - ای افراد با ايمان! از صبر استقامت و نماز در امور خود كمك بگيريد زيرا خداوند با صابران است.(سوره بقره آیه 153)
توسل، فقط به اسمها ممکن است : وسیله، غیر از هدف است؛ چنان که کتاب و معلم، وسیلۀ کسب علم می باشند نه خود علم یادارو، وسیلۀ بهبودی است، نه خود بهبودی.
برای توسل به حق تعالی، چاره ای جز توسل به اسمهایش، یعنی نشانهها و وسیلههایی که او برای شناختن، خواندن، خواستن و تقرب به خودش قرار داده، نداریم؛ چنان که فرمود:
وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ - نام های نیکو اسماء کمالیه و نشانه های کمال به خدا اختصاص دارند،خدا را با آن بخوانيد، و آنها را كه در اسماء خدا تحريف می كنند رها سازيد؛ آنان به زودی جزای اعمالی را كه انجام میدادند میبينند.(سوره اعراف آیه 180)
بدیهی است که این اسمها، فقط الفاظ و معانی آنها نیستند و حتماً تعین خارجی دارند، وگرنه قابل شناخت نمیباشند؛ لذا حضرت امام صادق علیه السلام در ذیل این آیه فرمودند: نَحْنُ وَ اَللَّهِ اَلْأَسْمَاءُ اَلْحُسْنَى اَلَّتِي لاَ يَقْبَلُ اَللَّهُ مِنَ اَلْعِبَادِ عَمَلاً إِلاَّ بِمَعْرِفَتِنَا - سوگند بخدا مائيم آن نامهاى نيكو كه خدا عملى را از بندگان نپذيرد مگر آنكه با معرفت ما باشد.(اصول کافی ' ترجمه مصطفوی؛ ج 1، ص 196)
توسل به اسمای الهی در دعاها بیان شد که توسل، فقط به اسماء ممکن میباشد و در دعاهای رسیده از اهل بیت علیهم السلام، توسل به این اسمها بسیار است، البته با شناخت و توجه به معنا و حقیقت آنها؛ مانند: اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِرَحْمَتِکَ - وَ بِقُوَّتِکَ - وَ بِجَبَرُوتِکَ - وَ بِعَظَمَتِکَ - وَ بِوَجْهِکَ - وَ بِعِلْمِکَ در دعای کمیل.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
بنابراین، از پیامبر اکرم و اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین گرفته تا نماز، قرآن مجید، روزه، حج، جهاد در راه خدا، صلۀ ارحام و هر عبادت دیگری، همه وسیله هستند و هیچ کدام هدف نمیباشند. به بندگان مؤمنش که خواهان او میباشند، فرمود:يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ - ای افراد با ايمان! از صبر استقامت و نماز در امور خود كمك بگيريد زيرا خداوند با صابران است.(سوره بقره آیه 153)
توسل، فقط به اسمها ممکن است : وسیله، غیر از هدف است؛ چنان که کتاب و معلم، وسیلۀ کسب علم می باشند نه خود علم یادارو، وسیلۀ بهبودی است، نه خود بهبودی.
برای توسل به حق تعالی، چاره ای جز توسل به اسمهایش، یعنی نشانهها و وسیلههایی که او برای شناختن، خواندن، خواستن و تقرب به خودش قرار داده، نداریم؛ چنان که فرمود:
وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ - نام های نیکو اسماء کمالیه و نشانه های کمال به خدا اختصاص دارند،خدا را با آن بخوانيد، و آنها را كه در اسماء خدا تحريف می كنند رها سازيد؛ آنان به زودی جزای اعمالی را كه انجام میدادند میبينند.(سوره اعراف آیه 180)
بدیهی است که این اسمها، فقط الفاظ و معانی آنها نیستند و حتماً تعین خارجی دارند، وگرنه قابل شناخت نمیباشند؛ لذا حضرت امام صادق علیه السلام در ذیل این آیه فرمودند: نَحْنُ وَ اَللَّهِ اَلْأَسْمَاءُ اَلْحُسْنَى اَلَّتِي لاَ يَقْبَلُ اَللَّهُ مِنَ اَلْعِبَادِ عَمَلاً إِلاَّ بِمَعْرِفَتِنَا - سوگند بخدا مائيم آن نامهاى نيكو كه خدا عملى را از بندگان نپذيرد مگر آنكه با معرفت ما باشد.(اصول کافی ' ترجمه مصطفوی؛ ج 1، ص 196)
توسل به اسمای الهی در دعاها بیان شد که توسل، فقط به اسماء ممکن میباشد و در دعاهای رسیده از اهل بیت علیهم السلام، توسل به این اسمها بسیار است، البته با شناخت و توجه به معنا و حقیقت آنها؛ مانند: اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِرَحْمَتِکَ - وَ بِقُوَّتِکَ - وَ بِجَبَرُوتِکَ - وَ بِعَظَمَتِکَ - وَ بِوَجْهِکَ - وَ بِعِلْمِکَ در دعای کمیل.(ادامه دارد...)
- ۴۵
- ۱۴ آذر ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط