زمانی به مرحله ای از زندگی می رسی که دلت می خواهد به ورای

زمانی به مرحله ای از زندگی می رسی که دلت می خواهد به ورای کلمات سفر کنی.
چیزی بالاتر و با ارزش تر از کلام و حرف می خواهی و خودت را در عملگرایی غرق می کنی.
اینطور مواقع به آدم ها جور دیگری نگاه می کنی و در نهایت ترجیح می دهی که روابطت را محدود کنی.
آن هایی که در این غربال می مانند، به یقین بهترین های زندگی ات هستند.
همان هایی که کمتر حرف می زنند و بیشتر انجام می دهند.